31 mei 2024. Jetje's droogrekshoot ofwel stilte voor de storm

Jetje aan het woord

Goedemorgen allemaal op deze stille dag

Vandaag ga ik even met reces. Dat doet de regering tenslotte ook, dus waarom zou ik het niet mogen? Niet dat ik al die tijd met vakantie ben. Ik zal misschien wel even gaan, al heb ik nog geen concrete plannen. Maar de meeste tijd zal gaan zitten in een nieuwe versie van Jetje's dag in het najaar. Niet zozeer het blad zelf. Maar meer alles er omheen. Want ik wil in de rest van dit jaar wel een aantal wensen gerealiseerd zien te krijgen. En dat kost tijd. Veel tijd. Voor mij wordt deze zomer een soort stilte voor de storm.

In de tussentijd zal ik ook wel wat minder op social media zitten dan gebruikelijk. Als iemand een reactie verwacht kan dat iets langer duren dan men gewend is. Ik zal nog wel eens een verhaaltje plaatsen. Of een fotootje. Maar er zal niet veel regelmaat in zitten gedurende de zomermaanden. Wel ga ik nog het nodige fotowerk doen. Want dat blijft toch gewoon leuk. En als er nog fotografen rondlopen met vreemde ideeën? Neem vooral even contact met me op! Want ik ben gek op rare plannen.

Rest mij iedereen een hele fijne zomer toe te wensen en als alles gaat zoals het hoort te gaan, dan zien we elkaar waarschijnlijk op maandag 2 september weer terug. Tot dan.

Jullie Jetje

Samenvatting van vandaag

		1. Jetje heeft het er maar druk mee;
		2. Kijk in de stille zomermaanden wel uit met vastdenken ;
		3. Naarden vesting is de moeite van een bezoekje zeker waard.

Een druk vrouwtje met een kaal wasrek

Veel mensen weten wel dat ik een druk vrouwtje ben. En naast mijn werk heb ik ook nog de nodige huishoudelijke werkzaamheden. Ach, wie heeft die niet. En één van die werkzaamheden is dan het doen van de was. Het voordeel is, dat de wasmachine zelf wel doorgaat als die eenmaal gevuld is. Maar ja, daarmee ben ik er nog niet. Want je zit met een machine vol natte kleding die gedroogd moet worden.

Heb je ook al last van droogschaamte?

Buiten drogen, op mijn balkon zou wel kunnen maar we weten tegenwoordig allemaal dat het in Nederland meer lijkt te regenen dan ooit. En daar wordt mijn opgehangen wasgoed niet veel droger van, nietwaar? Ooit loste ik dat op met een elektrische wasdroger. Dat ging goed, maar ik kreeg er gewetensbezwaren van. Tegenwoordig zou dat iets van "droogschaamte" heten. Net als we "vliegschaamte" en aanverwante termen kennen, waarmee sommige politieke richtingen mensen een schuldgevoel aan willen praten.

Die gewetensbezwaren gingen in rook op

Die gewetensbezwaren zijn op een dag in rook opgegaan. Er ging iets mis, veel stank, en daarna niets meer. De wasdroger was dood. Morsdood. Dat was toen daarna een gemakkelijk besluit: Geen nieuwe stroomslurpende wasdroger meer. Een mens kan uitstekend zonder, zeker met één was in de week. De was droog zien te krijgen kan anders, dan door een enorme hoeveelheid stroom te verbruiken.

De oudjes doen het nog maar best

En dus heb ik mijn historisch oude wasrek weer van stal gehaald. De leeftijd is er heel duidelijk vanaf te zien, maar ja, op mijn leeftijd krijg je daar vanzelf ook wel begrip voor. De lak valt er in grote vellen tegelijk af en we houden het kale metaal over. "Ja, maar dat gaat toch afgeven?" zeggen jullie natuurlijk. Nou, nee! Het gekke is inderdaad dat je dat zou verwachten maar dat valt mee.

Waar o waar vind ik nog een nieuw, net geschilderd wasrek?

Want ja, waar vind je zoiets nog? Het rek mag niet te klein zijn, want dan past niet alles er op. Bijvoorbeeld een natte dekbedhoes. Die vraagt namelijk nogal wat ruimte. En de kleding mag niet teveel op elkaar hangen, want dan duurt het wel erg lang voordat alles droog is. Het rek mag zeker ook niet te groot zijn, want het moet wel een beetje in mijn appartement passen. Lastig dus. Stevigheid is eigenlijk wel het belangrijkste.

Aan slappe droogrekken heb je niets

Zoektochten naar een nieuw wasrek hebben tot nu nog niets opgeleverd. Je vindt natuurlijk wel wat in de verschillende winkels, maar het zijn allemaal slappe dingen die alle kanten opgaan. Met dunne lijnen die altijd doorbuigen. Dat moet ik niet hebben. Die van mij is een oud en lelijk exemplaar maar oerdegelijk. Als hij staat, dan staat hij ook. Geen twijfel over mogelijk. En dat is precies wat ik zoek. Nou ja, hoe ouder het ding wordt, hoe decoratiever.

Mijn droogrek en ik hebben een speciale band

Wat dat betreft hebben we wel iets gemeen en heb ik een zekere band met mijn droogrek gekregen. Ik ga er dan ook van uit dat mijn wekelijkse was voorlopig nog wel een plekje op mijn kale rek blijft krijgen. Ter ere van die mooie gedachte vond ik dat het ook tijd werd om het kale droogrek een keertje in een fotoshoot te betrekken. Dus vandaag presenteer ik hier "Jetje's kale droogrekshoot."

Pas op met vastdenken!

Ken je de term "vastdenken?" Ik zal het even uitleggen. "Vastdenken" is het constant denken over iets wat je (nog) niet hebt, zodat je niet meer toekomt aan de dingen die je nog wél hebt. Het grote gevaar van vastdenken is dat je meer en meer in de toekomst gaat leven in plaats van nu plezier te hebben en alles wat je nu wel al hebt te waarderen en voluit te benutten.

Je ziet het op allerlei gebieden. In het leven, bij voorwaarden die je jezelf stelt om een bepaalde prestatie te kunnen leveren etc. Om met het laatste te beginnen: Veel fotografen gaan er bijvoorbeeld van uit dat ze nog geen optimale resultaten met hun foto's behalen, omdat ze nog niet over de juiste spullen beschikken. De Amerikanen hebben er zelfs een uitdrukking voor: "The not enough gear syndrome." Het wil zoveel zeggen dat als we eerst maar een XXX-objectief of een YYY-camera kunnen betalen, dat we dan wel goede foto's zullen gaan maken.

Dat onze foto's nu nog niet naar ons zin zijn komt gewoon door de camera die we nu hebben. Of die we juist niet hebben. Dus moeten we nog even doorsparen tot we de gewenste aankoop kunnen doen. En dan zal de hele wereld versteld staan van onze foto's. Dat het voor 99% de persoon achter de camera is die de uiteindelijke resultaten bepaalt, vergeten we gewoon eventjes. Want we hebben onszelf vastgedacht.

"Als ik eerst maar een betere baan heb dan....";

"Als ik eerst maar kan verhuizen naar de ZZZ-buurt dan...";

"Als ik eerst mijn pensioen maar heb dan..."

Dit zijn typisch van die verzuchtingen die samenhangen met het vastdenken. We zijn zijn zo bezig met die gedroomde toekomst, dat het heden er vaak helemaal bij inschiet. Dat het heden geweldig kan zijn, dat zien we niet. Want we hebben immers nog iets niet gerealiseerd? Dus kan het gewoon nog niet goed zijn.

Vooral ons werk kan ons voor de voeten lopen. Heel veel mensen hebben nu eenmaal niet de baan die ze willen hebben. Ze doen geen werk dat ze voldoening geeft. Ze ergeren zich aan collega's en vooral aan superieuren, die we bijna altijd als dommer beschouwen dan wij zelf zijn. Gelukkig lokt daar ooit dat pensioen.

Vergelijk het maar met een uitgedroogde reiziger in de woestijn, die achter een Fata Morgana aan wil, omdat daar zijn redding te vinden is. Langzaam, heel tergend langzaam kruipt die zo gewenste pensioendatum dichterbij. Soms wordt die ook nog eens verder doorgeschoven door een intens gemene overheid, die er lol in lijkt te hebben om mensen die hun pensioen naderen te pesten door het steeds weer wat weg te schuiven... En dan is eindelijk de grote dag daar.

En dan? Dan hoor je van veel mensen dat ze na enkele weken met een soort vakantiegevoel, in een gat vallen. Vaak krijgen ze klachten van psychische of lichamelijke aard. En niet zelden gaat men weer iets te doen zoeken. Een bijbaantje bijvoorbeeld. Want we hebben nu wel pensioen, maar met wat extra inkomsten zouden we <vul hier zelf eens iets in> kunnen doen, nietwaar? Of is het zo dat we ons ook dan al weer aan het vastdenken zijn? Dit keer in ons pensioen?

Dat kan toch eigenlijk niet?

Of misschien toch wel?

Herinner je je deze nog?

In de herinnering gaan we vandaag terug naar een ander moment dat ik dingen wilde gaan veranderen. Ik ben toen begonnen in de gang. Ik wilde echt iets anders en ben dus maar allerlei kunstenaars met wilde ideeën gaan bestuderen om eens te kijken hoe ver ik daarmee kon komen. Ik heb inmiddels al een keertje laten zien wat het geworden is. Maar vandaag gaan we naar 24 januari 2022. Dat was de dag van kunst en cultuur, heel toepasselijk voor iemand die naar een geweldig idee zoekt. Op

https://jetjesdag.blogspot.com/2022/01/dag-van-kunst-en-cultuur.html

zien jullie er meer van. En op de foto zie je mij in actie. Op de plaats delict, zodat ik optimaal in kan voelen wat het moet gaan worden. En omringd door een paar kunstenaars waar ik wel iets mee heb..

Naarden

Ook zo'n oude vestingstad is Naarden. Onder de rook van Amsterdam. Zo'n pareltje van een stad waar je met 100km per uur voorbij snelt op de A1. Maar dat is jammer. Want er is veel te zien in Naarden. Heel veel zelfs, want de oude vesting Naarden is goed bewaard gebleven. Een uitgebreid museum geeft achtergrond en uitleg. Maar ook zonder dat is er genoeg te bekijken. Dus ga eens een keertje van die A1 af en breng Naarden Vesting een bezoekje. Het is het dik waard.

Koop maar geen kalender, want er zal geen morgen zijn...In elk geval niet bij Jetje's dag al hoop ik wel dat het daar toe beperkt blijft. 2 september sta ik weer virtueel bij je op de stoep. Intussen wens ik iedereen een hele fijne zomer. Rust lekker uit van het jachtige leven. Doe lekker rustig aan. En heb plezier. Heel veel plezier. En hopelijk goed weer. Tot 2 september.

Colofon

Jetje's dag verschijnt in principe elke werkdag. Deze publicatie wordt uitgegeven door Henriëtte Sibie samen met Team Jetje, het team dat haar ondersteunt. Het team bestaat uit een wisselend aantal medewerkers.

Team Jetje is inmiddels ook in te zetten voor ander schrijf- en fotografiewerk, waar bijvoorbeeld een regionale krant al gebruik van maakt.

Wil je een bijdrage leveren?

Mocht je ook eens een bijdrage aan Jetje's dag willen leveren, dan is dat altijd mogelijk. Er zijn geen kosten aan plaatsing verbonden, maar er is ook geen sprake van een vergoeding. Het geeft jouw werk wel een leuke exposure. Want dit weblog wordt goed gelezen. Een verwijzing naar je eigen website, weblog, Facebookpagina en vergelijkbaar is altijd toegestaan maar geen affiliate links.

Belangstelling of vragen?

Bij belangstelling of vragen kun je altijd contact met me opnemen en dan kijk ik graag samen met jou wat er mogelijk is. En dat is wat mij betreft best veel.